Stratejik İnsan Kaynakları Yönetimi

ŞEKER TADINDA BİR "MESLEĞE MERHABA" HİKAYESİ;

Üniversite sınavına hazırlandığım yıllarda işçi ve işveren arasında ortaya çıkan ya da çıkabilecek sorunlarda resmi olarak arabuluculuk yapan bir zat-ı muhterem ile tanıştım. O zamanlar bu kelimenin bir meslek alanı olduğunu bilmiyor sadece oynadığımız oyunlarda küsleri barıştıran arkadaşlarımıza takmış olduğumuz isimden ibaret sanıyordum. Bu nedenle bir arabulucunun resmi olarak ne yaptığını oldukça merak etmiştim. Hemen bir iş arabulucusunun ne iş yaptığını sordum.

"Şimdi bir işveren ve bu işverene bağlı çalışan bir işci var. Işveren bu iş yerini açık tutarak, hizmete devam etmez ise işçi işsiz kalacak şayet işçi, iş yerinden ve ya işverenden memnuniyetsizlik duyarak işini bırakırsa bu sefer de işverenin işleri aksayacak, hizmet veremeyecek ve işyerini kapatmak durumunda kalacak. İşte ben bu denge durumunun bozulması halinde iki taraf arasında anlaşma sağlamak için çalışıyorum..."

 Gayet net olan bu açıklama o zamanlar benim için son derece karmaşık gelmiş olacak ki anlamadım. Şaşkın bakışlarım gözünden kaçmadı tabiki.

 "Dur sana başka bir örnek vereyim. İki çocuk var, ikisininde ikişer şekeri var ama ikiside bir diğerinin elindeki şekerler için ağlıyor. Bende ikisinin elinden de birer şeker alıp birbirlerinin şekeri ile değiştiriyorum. Ikisinde de yine ayni lezzette, aynı boyda iki şeker var. Şeker sayısı değişmedi ama başka bir şey deģişti. Artık ikisi de memnun. İkiside ağlamıyor. Işte benim işim tam olarak bu. Mevcut durumda çok fazla bir değişikliğe ihtiyaç duyulmadan yani şeker sayısını arttırmak ya da azaltmak zorunda kalmadan önce  iki tarafı da memnun edecek yolu bulmak"

bu örnek o kadar hoşuma gitti ki tam o gün mesleğimi seçtim, yolumu belirledim. Bir gün mutlaka iş hayatı içerisinde işveren ve işçi ilişkilerinin tam ortasında yer alacaktım. Mevcut imkanları zorlamadan iki tarafıda memnun etmeninBir yolunu bulacaktım. 5 yıl sonra bu gün,  insan kaynakları uzmanı olarak tam da istediğim noktadayım. Fakat bir şeyi çok iyi biliyorum, Türkiye de isci ve isveren arası uyuşmazlıklar pekde öylr şeker tadında değil ee haliyle çözüm de bu kadar basit değil.. yine de ben bulunduğum yerde olmaktan mutluyum. Duygularımın, mantığımın ve yasaların izin verdiği ölçüde mesleğimi layıği ile yerine getirmeye devam edeceğim..